Kaba Taş (Paleolitik-Eski Taş) Devri: İnsanlığın yaşadığı en uzun devirdir. Sivri ve keskin taşlarla kendilerini korumaya çalışıyorlardı. Ekonomik olarak avcılık ve toplayıcılık vardır.
Yontma Taş (Mezolitik-Orta Taş) Devri: İnsanlar alet yapmayı öğrendiler. Avcılık ve toplayıcılıkla geçiniyorlardı. Taştan ve kemikten aletler yapıldı. Devrin sonunda ateş bulundu.
Cilalı (Neolitik –Yeni Taş) Devri: Bu devirde taşla birlikte kemikte düzgün hale getirilerek silah olarak kullanılmıştır. Tarım hayatı başlamıştır. Özellikle tarım yapmanın öğrenilmesi bu toplumların beslenme ve yaşam tarzlarında kökten değişikliklere yol açmıştır. Büyük ölçüde rastlantılara, ileri derecede uzmanlaşmaya bağlı olan avcı-toplayıcı yaşam tarzı yerini, besin maddelerini stoklayabilen ve beslenme açısından daha güvenli toplumlar yaratmıştır. Tüketici durumdaki insanlar üretmeye başlamışlardır. İlk köyler kurularak yerleşik hayata geçilmeye başlanmıştır.
Maden Devri (M.Ö. 5500-3500) Bakır Devri: Bulunan ve kullanılan ilk maden bakırdır. Bakırdan silah, kap-kacak yapılmıştır. Dini inançlar bu dönemde gelişmiştir.
Tunç Devri: Bu devir şehir devletlerinin kurulduğu dönemdir. Alet yapımında kullanıldı. Ticari ilişkiler artmıştır. Anadolu’da Asur kolonileri kurulmuştur. Üretim artmıştır.
Demir Devri: Demir tarımda, günlük hayatta kullanılmaya başlanmıştır. Madeni para ilk kez bu dönemde kullanılmaya başlanmıştır. Polis denilen site şehir devletlerinin yerini büyük devletler almaya başlamıştır. Sanayinin gelişimine ortam hazırlandı. Devrin sonuna doğru yazı icad edilmiştir. Tarih öncesi dönemler kapanarak Tarihi devirler başlamıştır.