Yazılışı ve okunuşu aynı olduğu hâlde anlamları farklı olan kelimelere eş sesli kelimeler denir. Bu kelimeler yalın hâlde olabildikleri gibi ek almış hâlde de olabilirler. Şiirde cinas olarak kullanılır ve cinaslı kafiye yapılır.
Kır: 1. kırsal alan, 2. kırmaktan emir, 3. beyaz
Gül: 1. çiçek, 2. gülmekten emir
Yazma: 1. baş örtüsü, 2. yazmaktan olumsuz emir, 3. yazma işi.
Ek almış kelimelerle, ek almış ve almamış kelimeler arasında da eş seslilik söz konusudur. Bu ekler görevce farklı ekler de olabilir.
Siyah anlamındaki kara ile kar-a (-a: yönelme hâl eki) gibi
Zalimler her saat taze fidanları kurşunlar
Oyuncakları olmuş çocukların kurşunlar
Hala ve hâlâ, kar ve kâr, adet ve âdet kelimeleri eş sesli değildir. Okunuşları ve anlamları farklıdır.
Eş sesli kelimelere örnek
- Gül
- Ekmek
- Yaz
- Yüz
- Bin
- Çay
- Kaz
- Boğaz
- Kır
- Ben
- Yaş
- Kara
- Boz
- Saz
- Yar