Durgun elektrik üzerindeki ilk çalışmalar M. ö VI. yüzyılda yaşamış olan yunan filozof Thales(tales) tarafından yapılmıştır. Thales, kehribarı hayvan postuna sürtüp saman ve küçük kağıt parçalarına yaklaştırldığında bunları çektiğini gözlemiştir. Daha sonra İngiliz bilgini William Gilbert bu özelliğinin yanlız kehribara ait bir özellik olmadığını ileri sürmüştür. Gilbert, cam ve plastik gibi maddelerin de yünlü ipekli kumaşlara sürüldükleri zaman zaman çöpleri çektiğini kanıtlamıştır. Bu olayların ve yağmurlu havalarda şimşek çakmasının, yıldırım düşmesinin nedeni durgun elektriktir. Günümüzde durgun elektriğin uygulama alanı bulunduğu pek çok alan vardır. Örneğin;fabrika bacalarındaki toz tutturucular durgun elektirkle çalışır. Kağıt, matbaa, tekstil ve petrol endüstrisinde durgun elektiriğin olumsuz etkilerini önleyen düzenekler vardır. Radyo, televizyon, hesap makinesi, fotokopi makinesi ve bilgisayarlar durgun elektriğin geniş ölçüde uygulama alanı bulunduğu elektronik araçlardır.